ႏွစ္သစ္အတာသႀကၤန္ ေရာက္လာျပန္ၿပီတဲ့။ facebookမွာ တက္လာတဲ့သႀကၤန္ပံုနဲ႔ သတင္းေတြကို ၾကည့္ရင္း ျမန္မာျပည္ကို လြမ္းမိျပန္တယ္။
ကၽြန္မဘဝမွာ
ထူးထူးဆန္းဆန္းသႀကၤန္ရယ္လို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရွိခဲ့ေပမယ့္
ေမ့မရတဲ့သႀကၤန္ အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့သႀကၤန္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ ေတာရြာမွာ
ရွင္သန္ႀကီးျပင္းလာသူပီပီ ကၽြန္မရဲ႕အမွတ္တရအမ်ားဆံုးသႀကၤန္က
ေတာရြာမွာပဲရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ငယ္ရြယ္သူပီပီ ဘာအပူအပင္မွမရွိ
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတက္လိုက္၊ ေရကစားလိုက္နဲ႔
သႀကၤန္ကိုျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ စပ္စပ္စုစုအရြယ္၊ ရင္ခုန္လိႈက္ဖိုတဲ့အရြယ္၊
ဖ်တ္လတ္သြက္လက္တဲ့အရြယ္၊ စားေကာင္းေသာက္ဝင္တဲ့အရြယ္မို႔
ႏွစ္သစ္အတာသႀကၤန္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္အတိနဲ႔ မဂၤလာရွိရွိ
ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ခဲ့တယ္။
ေတာရြာကေနတဆင့္ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္ေတာ့
ေတာသႀကၤန္ရဲ႕အနံ႔အသက္နဲ႔ လံုးဝဆန္႔က်င္တဲ့သႀကၤန္ကို ႀကံဳခဲ့တယ္။
စည္းကမ္းတင္းၾကပ္လြန္းတဲ့ အဘိုးအဘြားေတြေၾကာင့္ သႀကၤန္တြင္းအခ်ိန္မွာ
အျပင္ထြက္လည္ခြင့္မရတဲ့သႀကၤန္၊ အိမ္ေပၚထပ္ကေန တူးပို႔သံညံတဲ့ၿမိဳ႕ထဲကို
ေငးေမာခဲ့ရတဲ့သႀကၤန္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူေဆာ့ကစားခြင့္မရတဲ့ သႀကၤန္၊
ဘုရားေက်ာင္းတက္ ရိုးရာမုန္႔ေတြနဲ႔ ေဝးခဲ့တဲ့သႀကၤန္၊ ဥၾသငွက္လို
လြမ္းေမာဖြယ္သီခ်င္းေတြသီၾကဴးရင္း သႀကၤန္ေတြကို အသက္အရြယ္
တေျဖးေျဖးႀကီးရင့္တဲ့အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။
တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ရဲ႕ ေက်ာင္းပိတ္ရမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အစည္ကားဆံုးလို႔
တင္စားလို႔ရႏိုင္တဲ့ မႏၱေလးသႀကၤန္ကို ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ႀကံဳခဲ့ရတယ္။
(၂၅)ႏွစ္ေျမာက္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စိန္ရတုအတြက္
တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုအားကစားၿပိဳင္ပဲြ က်င္းပေတာ့ ကၽြန္မက
ပင္ေပါင္ၿပိဳင္ပဲြအတြက္ အထက္ျမန္မာျပည္တကၠသိုလ္မ်ား ကိုယ္စားျပဳအျဖစ္
ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ကေန အေရြးခံခဲ့ရတယ္။ ရန္ကုန္မသြားခင္
မႏၱေလးတကၠသိုလ္ဝင္းမွာ (၂)ပတ္ၾကာ စခန္းသြင္းေနတုန္း မႏၱေလးသႀကၤန္နဲ႔
ႀကံဳခြင့္ရခဲ့တယ္။ အစည္ကားဆံုးသႀကၤန္အျဖစ္ ဘဝမွာပထမဆံုး
ႀကံဳေတြခဲ့ရတဲ့သႀကၤန္၊ ေရာင္စံုအလွေတြနဲ႔ ရႈမၿငီးတဲ့သႀကၤန္၊ ပူေလာင္ေလာင္
ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ေအးျမေစတဲ့သႀကၤန္၊ ဘဝမွာပထမဆံုးအႀကိမ္ မ႑ပ္ကေန
ေရကစားခြင့္ရခဲ့တဲ့သႀကၤန္ ဒီလိုသႀကၤန္က တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲ ႀကံဳခဲ့ဖူးတာမ်ဳိး
အမွတ္ရေနမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္အခါမွာ ဒီလိုသႀကၤန္မ်ဳိးနဲ႔
ႀကံဳခဲ့ရင္ေတာင္ အရင္ကလို စိတ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔
ေပ်ာ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ ဘဝမွာ ႏုနယ္တဲ့အရြယ္က
တန္ဖိုးအရွိဆံုးအခ်ိန္တဲ့။ ခုေတာ့ အခ်ိန္အခါက စကားေျပာခဲ့ၿပီေလ....
ႏိုင္ငံျခားေရာက္
ျမန္မာသႀကၤန္ကိုေတာ့ ရိုးရာအစဥ္အလာအရပဲ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ပိေတာက္မပါတဲ့သႀကၤန္၊ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးရဲ႕ အညစ္အေၾကးကို အတာေရနဲ႔ေဆးေၾကာခြင့္
မရတဲ့သႀကၤန္၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာေလးမွာပဲ က်င္းပခြင့္ရတဲ့သႀကၤန္၊
အေဝးေရာက္ျမန္မာေတြ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့သႀကၤန္၊ အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့သႀကၤန္...
ဒီလိုသႀကၤန္မ်ဳိးမ်ားစြာကို အထီးက်န္က်န္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။
ျမန္မာအတာသႀကၤန္နဲ႔
(၁ဝ)ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေဝးခဲ့ရၿပီး (၂ဝဝ၉)ခုႏွစ္မွာ အမိေျမကိုနင္း ပိေတာက္ရနံ႔ကို
ရႈရွဳိက္ခြင့္ရတဲ့သႀကၤန္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုေနထိုင္တဲ့ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕
ရိုးရာသႀကၤန္က်င္းပပံုက ကၽြန္မတစ္ခါမွ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးတဲ့
သႀကၤန္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ျမန္မာရိုးရာသႀကၤန္၊ ရွမ္းရိုးရာသႀကၤန္တဲ့...
သဲပံုေစတီသႀကၤန္၊ ေရေခ်ာင္းပဲြေတာ္သႀကၤန္၊ မိသားစုသူငယ္ခ်င္း
သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း စည္ကားတဲ့သႀကၤန္၊ နယ္စပ္ေဒသမို႔
အေရာင္အေသြးစံုတဲ့သႀကၤန္အျဖစ္ (၁၁)ႏွစ္ေဝးကြာခဲ့တဲ့ ျမန္မာသႀကၤန္အျဖစ္
အမွတ္တရရွိခဲ့တယ္။
(၂ဝ၁ဝ)သႀကၤန္ကေတာ့
ကုသိုလ္ယူျဖစ္တဲ့သႀကၤန္ပါ။ ေရမကစား၊ မ႑ပ္မလည္၊ စတိတ္ရိႈးမၾကည့္ဘဲ
သႀကၤန္တြင္း တရားစခန္းဝင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္၊ လက္၊
စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ႏိုင္ဖို႔၊ တကယ့္တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ
ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲေၾကာင္းကို သိေစခဲ့တဲ့သႀကၤန္၊ အေျပာနဲ႔အညီ
လက္ေတြ႔မွာတကယ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရတဲ့ တကယ္လည္း
လုပ္ႏိုင္သူေတြရွိေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတဲ့သႀကၤန္၊ ျဖစ္ၿပီးရင္ပ်က္၊
ေဝဒနာနဲ႔တဏွာၾကား ဥာဏ္နဲ႔ရႈျမင္တတ္ဖို႔ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့သႀကၤန္....ဘဝမွာ
ပထမဆံုးတရားထိုင္ျခင္းအလုပ္ကို လုပ္ခဲ့တဲ့သႀကၤန္အျဖစ္
မွတ္မွတ္ရရရွိေနခဲ့တယ္။
ပိေတာက္ေၾကြေလးေတြလည္း ႏွစ္သစ္မွာ သူ႔အနား ရွိမေနႏိုင္သူတစ္ေယာက္ကို လြမ္းေနမလား!
လြမ္းတယ္ ပိေတာက္ေရ....
အခုေတာ့ သႀကၤန္ကို အေဝးကလြမ္း၊ အေဝးကျဖတ္သန္း၊ အေဝးကေန မွ်ေဝတဲ့ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ရႈခံစားရင္း -- ႏွစ္သစ္တစ္ႏွစ္အျဖင့္ ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာႏွစ္သစ္အတာသႀကၤန္ကို အမွတ္တရေဟာင္းေတြ ျပန္တူးဆြရင္း ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာသႀကၤန္နဲ႔ အနီးေနခြင့္ရသူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေဝးေရာက္ေနသူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုမဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္သစ္အခါသမယမွာ အားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာပါေစေၾကာင္း၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မိသားစုနဲ႔ အတူတကြ ၿပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္။ ႏွစ္သစ္အတာသႀကၤန္နဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ ဆတိုးပြားမ်ားႏိုင္ပါေစ... း)
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
No comments:
Post a Comment